Bijeljina se prvi put spominje 1446. godine i o tome svedoče zapisi, koji se čuvaju u dubrovačkom arhivu. Nemački kolonisti su 1886. započeli formiranje naselja u Semberiji, a danas se to naselje zove Novo Selo. Ovaj grad je smešten u sredini Semberije, gde prolaze putevi sa istoka i zapada.
Za vreme vladavine Austrougarske, grad je imao ove nazive: Belina, Bjelina i Bilina. Naziv Bijeljina, prvi put se spominje 1446. godine, a ime grada ozvaničeno je tek 1918. godine. Najstariji tragovi naseljavanja, vode čak do vremena Neolita i Starčevačke kulture od 5. do 4. milenijuma stare ere. Ova regija je u ono vreme, bila značajna raskrsnica kulturnih uticaja u Neolitu, a kasnije i u Bronzanom dobu.
Grad Bijeljina prvi put se spominje 1446. godine!!!
Bijeljina je bila jedno od središta panonsko-ilirskog ustanka, a najstarije pronađeni staroslovenski lokalitet, pronađen je sa obe strane Bistrika, između sela Ostojićevo i Batković, a sastoji se od četiri manje celine Gradine, Jazbine, Čelopeka i Oraščića. Grb grada Bijeljina, poseduje likove Ive od Semberije kneza Bijeljinske nahije i Filipa Višnjića, najpoznatijih istorijskih ličnosti 19. veka.
Opština Bijeljina se graniči sa Brčko distriktom i opštinama Ugljevik, Lopare i Zvornik, a na severu sa rekom Savom i Drinom i na taj način zauzima severoistok Bosne i Hercegovine. Ravna Semberija je nekada bila deo Panonskog mora (Paratetis), koje je presušilo u vreme ledenog doba. Grad Bijeljina je smešten u jugozapadnom završetku Semberije, gde ravnica lagano prelazi u blago valoviti predeo, počevši od brda Obrijež.
Najstarije pronađeni staroslovenski lokalitet, pronađen je sa obe strane Bistrika!
Najstarijom građevinom u Bijeljini, smatrala se Srpska pravoslavna crkva koju su srušile Osmanlije. Na ovu činjenicu ukazuju nadgrobni spomenici, koji su pronađeni tokom obnove Atik džamije. Tokom iskopavanja temelja, pronađeni su stari ćirilični natpisi. Crkva Svetog Đorđa izgrađena je 1872. godine, a zgrada koja je sagrađena 1876. godine, treća je najstarija građevina Bijeljine i u njoj je sada smešten Muzej Semberije.
Spomenik Kralju Petru Karađorđeviću, koji je postavljen ispred gradske skupštine na glavnom trgu, replika je spomenika, koji je podignut pre drugog svetskog rata. Poznati vajar Rudolf Valdec izradio je originalni spomenik, ali je taj spomenik uništen tokom drugog svetskog rata. Repliku Rudolfovog originalnog spomenika, izradio je akademski vajar Zoran Jezdimirović.
Najstarijom građevinom u Bijeljini, smatrala se Srpska pravoslavna crkva!
Bijeljina je smeštena u ravnici Semberije i zbog toga ovaj grad prestavlja raskrsnicu puteva za unutrašnjost Bosne i Hercegovine, isto tako Srbije i Hrvatske. Grad je smešten na izuzetno plodnoj ravnici i zbog toga se smatra značajnim centrom proizvodnje i trgovine hranom. U Semberiji se najčešće uzgaja paradajz, paprika, kupus, pšenica i kukuruz. Bijeljina je drugi grad po veličini nakon Banja Luke u Republici Srpskoj, a peti u Bosni i Hercegovini.
"Banja Dvorovi" je nastala nakon istraživanja nalazišta nafte 1957. godine, a smeštena je na samo 6 kilometara od Bijeljine. Banja je nadaleko poznata po lekovitim vodama. Banja Dvorovi raspolaže sa termalnom vodom, koja ima temperaturu od 38 stepeni celzijusa, a tretira se i kao hipertermalna voda. Lekovita voda Banje Dvorovi, najčešće se koristi za lečenje postraumatskih stanja, kožnih bolesti, kao i pojedinih oblika čireva.
Oko nastanka naziva "Semberija" postoje razne teorije, ali je najizvesnije da je naziv Semberija mađarskog porekla i da potiče iz vremena, kada je ovim prostorom povremeno vladala Ugarska. Pretpostavlja se da je ovo verovatno i najlogičnija verzija od tri za koje se zna, ako se ima u vidu da su stanovnici ovih krajeva često nazivani prečanima. Mađarska reč „Szembe” u prevodu znači preko, naspram, preko puta.
Grad Bijeljinu ukrašava veliki centralni trg, a njegovu lepotu dodatno krasi prelepi Bijeljinski park, koji se nalazi u neposrednoj blizini. Gradski park je nastao 1891. godine za vreme Austrougarske i to pre svega zahvaljujući Johanu Kajzeru, tadašnjem mladom opštinskom službeniku.
