Tramvajska linija broj dva je jedna od zaštitnih znakova Beograda i jedna od nastarijih linija prevoza ovog grada. Krug dvojke predstavlja najuži gradski centar, odnosno samu putanju čuvene „dvojke“ koja saobraća gotovo čitav jedan vek, a za to vreme prevezla je stotine hiljada putnika. Tramvaj broj dva nema početnu i krajnju stanicu. On neprestano kruži oko centra Beograda.
U krugu dvojke nalaze se građevine i ustanove, značajne za istoriju Beograda, koje treba videti i posetiti, ali i kafane i klubovi koji garantuju dobar provod. Krug dvojke je elitna lokacija za stanovanje, a nekretnine ovde imaju posebnu cenu. Paradoksalno, iako je za neke živeti u krugu dvojke stvar prestiža, za beskućnike je voziti se krugom dvojke tramvajem broj dva tokom zimskih hladnih meseci možda i jedini način da budu na toplom i suvom. Tako je i nastao naziv „Hotel dvojka“.
Prilikom šetnje u krugu dvojke ne bi bilo loše posetiti Konak kneginje Ljubice izgrađen još 1831. godine. Prvobitno je bio rezidencija kneza Miloša, ali u njemu kasnije ostaje kneginja Ljubica sa decom, pa konak po njoj dobija i naziv. Danas ova građevina živi kao muzej koji ima stalnu, vrlo zanimljivu, postavku „Enterijeri beogradskih kuća XIX veka“ koja je pravi vremeplov i koja pokazuje kako se nekada živelo.
Saborna crkva, preko puta koje se nalazi čuvena kafana Znak pitanja, sagrađena je u XIX veku, za vreme vladavine Miloša Obrenovića. Unutrašnjost crkve je bogato ukrašena ikonostasima. U katedrali se čuvaju vredni predmeti koji potiču iz XVIII, XIX i XX veka. Mnogi značajni Srbi su ovde sahranjeni, među njima Vuk Karadžić i Dositej Obradović. Saborna crkva je proglašena za spomenik kulture od velikog značaja.
Crkva svetog Marka. podignuta na mestu uništene crkve, još jedna je crkva u krugu dvojke koja može da se podiči ikonama i ikonostasima. U njoj počiva Dušan Silni i kraljevski par Obrenović, Aleksandar i Draga Mašin. Mnogi izgled ove crkve porede sa manastirom Gračanica.
Bivši kraljevski dvor, poznat kao Stari i Novi dvor, pretrpeo je oštećenja za vreme svetskih ratova, ali je uspeo da opstane do danas. Nekada su ga koristili Obrenovići. Stari dvor je danas sedište Skupštine grada Beograda i kabineta gradonačelnika. U Novom dvoru su kancelarije predsednika Srbije i predsedništva.
Dom narodne skupštine koji se nalazi u blizini Starog i Novog dvora važan je spomenik kulture. Cenjene arhitekte i umetnici učestvovali su u stvaranju ove građevine. Vrlo je zanimljiva skulptura našeg vajara, Tome Rosandića, „Igrali se konji vrani“.
Kalemegdan, najpoznatiji i najveći beogradski park, uvek je pun šetača. Ljubavni parovi, velika društva, momci sa gitarama, penzioneri koji igraju šah, mali turistički vozić – sve to čini Kalemegdan onim što jeste. Vrlo je važan kulturno-istorijski kompleks, sa dominantnom Beogradskom tvrđavom. Na Kalemgdanu se nalazi i Vojni muzej, Zoološki vrt, Prirodnjački muzej, Umetnički paviljon „Cvijeta Zuzorić“, Rimski bunar, Grobnica narodnih heroja, ali i još puno spomenika.
Pobednik, kalemegdanski spomenik, jedan je od zaštitnih znakova grada Beograda, podignut 1928. godine. Po nekim statističkim podacima i istraživanjima, dnevno pored njega prođe oko 5.000 turista. Inače, nekoliko gradskih lokacija su bile u izboru za mesto ovog spomenika. Trg republike i Terazije su bili glavni konkurenti Kalemegdanu.
Međutim, Terazije ima Terazijsku česmu, što je takođe jedan od najistaknutijih simbola grada. Na Pobedniku su radili naši umetnici, vajar Ivan Meštrović i arhitekta Petar Bajalović. Sa Kalemegdana se vidi reka Sava i Novi Beograd, ali i mnoštvo klubova, odnosno splavova, na vodi, sa kojih se tokom vikenda može čuti muzika.
Tašmajdan, još jedan lepi beogradski park, idealan je za trčanje, šetnju ili svakodnevno uživanje i opuštanje.
Ulica Strahinjića Bana u celoj Srbiji je poznata kao ulica sa najviše kafića. Ulica koja je ime dobila po heroju naših epskih pesama, poznata je i kao Silikonska dolina zbog posebne vrste posetilaca kafića.
Po kafićima je poznata ulica Strahinjića Bana, a po kafanama Skadarlija. U boemskoj čevrti Beograda okupljali su se bardovi glumišta, poznati pisci i muzičari, velikani naše umetnosti koji su često i rado posećivali skadarlijske kafane. Po nekim statistikama, Skadarliju dnevno poseti oko 20.000 ljudi. „Tri šešira“ je možda najpoznatija skadarlijska kafana, a izgrađena je u drugoj polovini XIX veka. Za noćni život skadarska kafana "Ko to tamo peva" je posebno popularna među mlađim generacijama.
Najstarija aktivna srpska kafana Znak pitanja nalazi se upravo u krugu dvojke. Sagrađena je 1823. godine, a proglašena za spomenik kulture od velikog značaja. Ova kafana ostala je i dalje nepromenjena i aktuelna. Njeno zanimljivo ime nastalo je sasvim slučajno.
Naime, kafana se u jednom periodu zvala Kod Saborne crkve, međutim vlast je smatrala da ovaj naziv nije pogodan, pa je tadašnji gazda na ulaz, demonstrativno, stavio znak pitanja (?), a to je ostalo do danas. Priča se da je čak i Vuk Karadžić svraćao u Znak pitanja. Zaposleni u ovoj kafani trude se da očuvaju jelovnik i duh nekih starih vremena.
Najstariji oblik beogradskog gradskog prevoza upravo je tramvaj. Tramvajske linije sa brojem jedan nema, pa linija sa brojem dva ima „počasno“ mesto. Kako je ova linija kružna, bez početne i krajnje stanice, može se reći da na neki način opisuje zamišljeni krug oko uskog centra Beograda. Oni koji žele da lepo razgledaju centar glavnog mogu da po ceni jedne karte za prevoz to učine upravo iz „dvojke“.
Premijera dokumentarnog filma „Hotel Dvojka“ režisera Marka Mamuzića bila je ove godine. Ovo je film o beskućnicima koji „žive“ u tramvaju koji saobraća krugom dvojke. Tokom toplijeg vremena tramvaj je praznjikav, ali čim krenu hladni dani i noći, beskućnici su u ovom tramvaju. Ova beogradska tramvajska linija priča mnogo priča, a ovo je samo jedna od njih, možda najtužnija i najpotresnija.
